Onderweg naar San Francisco (zaterdag dag 17)
Door: Raymond
10 Augustus 2019 | Verenigde Staten, San Francisco
IJsblokjesautomaat.
In veel motels en soms hotels staan ijblokjesautomaten. Daar kun je gratis ijsblokjes uit halen. Ik had ze wel zien staan maar ja, wat moet je ermee. Daar kwam ik dus vannacht achter. Onze kamer bleek naast een ijsblokjesautomaat te staan en ik kon het geluid van brekend ijs in de machine niet plaatsen. Maar toen we de auto inpakten zagen we gasten hele plastic zakken eronder houden en daarmee hun koelbox voor onderweg vullen.
Nu heb ik dus een 2-1 tip: Een ijsblokjesmachine is niet alleen handig voor bij een glas cola maar ook handig voor de koelbox onderweg. Maar zie je een machine naast je kamer staan, vraag dan een andere kamer, want veel gasten gaan al erg vroeg weg en je wordt er zeker wakker van.
Zeeolifanten
Ik had er nog nooit van gehoord. Maar een paar mijl noordelijker ligt een strandje met zeeolifanten. Dat was onze eerste stop. Het is deze ochtend mistig dus de zee zie je in de verte niet. Maar wel de zeeolifanten. Dat zijn dus weer andere soorten dan zeeleeuwen en zeehonden. Ze zijn vrij groot en het mannetje heeft een rare bult op de neus. Ze liggen nu vooral in de zon te bakken en zijn aan het vervellen.
Verderop spelen een paar zeeolifanten met elkaar in het water. Een mooi tafereel dat veel automobilisten langs de highway 1 even doet stoppen.
Er zijn 2 vrijwilligers aanwezig die een praatje aanknopen en die je veel informatie kunnen geven. Maar vergelijk ze niet met de zeeleeuwen boven in San Francisco, zoals ik deed, want dat zijn ze natuurlijk niet.
Er is een webcam aanwezig zodat je ook op afstand een kijkje kunt nemen. Als je ’s avonds kijkt dan is het daar ’s morgens (en licht). http://www.elephantseal.org/view.htm
Noordelijke route highway 1
Gisteren hebben we een groot deel van de 101 en een deel van de HW1 gereden naar San Simeon. In het zuidelijke deel was niet heel veel bijzonders te zien. Maar de route van vandaag loopt langs een aantal parken en gebieden. En is dan ook gelijk het mooiste deel van de reis.
Ragged Point
Niet veel verder kwamen we aan bij Ragged Point. Het land schijnt hier vrij stijl en ruw naar beneden af te lopen maar het was mistig en dat zagen we jammer genoeg niet.
Wel hadden ze koffie en een koek. Achter de Ragged Point Inn kun je de tuin inlopen en genieten van het uitzicht als het helder is. Ook kun je een stukje naar beneden lopen. Zoals elke stop en bezienswaardigheid langs deze route is het gezellig en druk. Een bandje is alvast aan het soundchecken en er wordt een BBQ-kar aangestoken. Alles is groot in de US dus deze ‘bbq’ ook. Misschien is dit een volgende stap en uitdaging voor onze buurman?
Mc Way Cove & Falls
Waar mensen aan de weg staan is er wat te zien. Dus stoppen we maar. Er is een parkeerplaats van de weg af maar die is vol en je komt er niet zo makkelijk op of af. Zet hem gewoon 5 minuten aan de weg, Maak je foto’s, en weer door. We zien een mooie baai wat de Mc Way Cove heet. En er komt een waterval vanaf de rotsen zo op het strand. Helderblauw water. Echt een plaatje.
Het lijkt erop dat de gemiddelde toerist bij bijna elke bocht en brug stopt om foto’s te maken. Dat doen wij soms wel en meestal niet. Je kunt ook overdrijven. We komen langs het Julia Pfeiffer Burns State Park en The Big Sur. Prachtige gebieden waar je ook kunt kamperen en kunt wandelen.
17-mile drive
Vervolgens komen we bij Carmel-by-the-Sea aan waar op een schiereiland een afgesloten woon en recreatiepark ligt. Je kunt er doorheen voor 10,50 dollar per auto en het is zeker de moeite waard. Je komt langs mooie kustgedeelten, prachtige huizen, een golfbaan enz. Een boom, gestut en wel, is tot nationaal ‘lonely tree’ gebombardeerd en dus stoppen ook hier bussen en auto’s om deze op de foto te zetten.
San Francisco
Na de 17-mile drive gaan we via de autoweg rechtstreeks naar San Francisco. Alles heeft zijn afstand en dit duurt ook nog even. Het mooie ligt achter ons en we maken nog een paar kilometer.
We hebben voor 2 dagen een hotel vlak bij het vliegveld geboekt. Dat is handig want we moeten vandaag de huurauto terugbrengen. En er gaat een shuttlebus motel-airport. We zitten in het Travelodge motel. Aan de snelweg die je erg goed hoort. Het is weekend dus de prijs per nacht een stuk hoger ten opzichte van een doordeweekse dag en het ligt bij een vliegveld. Je krijgt hiervoor de 2-na-slechtste motelkamer die we gezien hebben. Bedden zijn schoon en goed maar het hele complex is erg verouderd. Enkel glas. Waardeloos sanitair. Er is een zwembad maar daar hebben we geen gebruik van gemaakt. De koffie die je in de kamer kunt zetten is cafeïnevrij. (niet bijgevuld?) Daar wordt je niet wakker van. http://www.booking.com/Share-vkMrqr
Karin en ik brengen ’s avonds de auto terug. We hebben in deze 2 weken 4800 kilometer gereden. Daarna met de shuttlebus terug naar het motel. Weer wat afgesloten. Maar wel iets moois.
Dat was dag 17.
In veel motels en soms hotels staan ijblokjesautomaten. Daar kun je gratis ijsblokjes uit halen. Ik had ze wel zien staan maar ja, wat moet je ermee. Daar kwam ik dus vannacht achter. Onze kamer bleek naast een ijsblokjesautomaat te staan en ik kon het geluid van brekend ijs in de machine niet plaatsen. Maar toen we de auto inpakten zagen we gasten hele plastic zakken eronder houden en daarmee hun koelbox voor onderweg vullen.
Nu heb ik dus een 2-1 tip: Een ijsblokjesmachine is niet alleen handig voor bij een glas cola maar ook handig voor de koelbox onderweg. Maar zie je een machine naast je kamer staan, vraag dan een andere kamer, want veel gasten gaan al erg vroeg weg en je wordt er zeker wakker van.
Zeeolifanten
Ik had er nog nooit van gehoord. Maar een paar mijl noordelijker ligt een strandje met zeeolifanten. Dat was onze eerste stop. Het is deze ochtend mistig dus de zee zie je in de verte niet. Maar wel de zeeolifanten. Dat zijn dus weer andere soorten dan zeeleeuwen en zeehonden. Ze zijn vrij groot en het mannetje heeft een rare bult op de neus. Ze liggen nu vooral in de zon te bakken en zijn aan het vervellen.
Verderop spelen een paar zeeolifanten met elkaar in het water. Een mooi tafereel dat veel automobilisten langs de highway 1 even doet stoppen.
Er zijn 2 vrijwilligers aanwezig die een praatje aanknopen en die je veel informatie kunnen geven. Maar vergelijk ze niet met de zeeleeuwen boven in San Francisco, zoals ik deed, want dat zijn ze natuurlijk niet.
Er is een webcam aanwezig zodat je ook op afstand een kijkje kunt nemen. Als je ’s avonds kijkt dan is het daar ’s morgens (en licht). http://www.elephantseal.org/view.htm
Noordelijke route highway 1
Gisteren hebben we een groot deel van de 101 en een deel van de HW1 gereden naar San Simeon. In het zuidelijke deel was niet heel veel bijzonders te zien. Maar de route van vandaag loopt langs een aantal parken en gebieden. En is dan ook gelijk het mooiste deel van de reis.
Ragged Point
Niet veel verder kwamen we aan bij Ragged Point. Het land schijnt hier vrij stijl en ruw naar beneden af te lopen maar het was mistig en dat zagen we jammer genoeg niet.
Wel hadden ze koffie en een koek. Achter de Ragged Point Inn kun je de tuin inlopen en genieten van het uitzicht als het helder is. Ook kun je een stukje naar beneden lopen. Zoals elke stop en bezienswaardigheid langs deze route is het gezellig en druk. Een bandje is alvast aan het soundchecken en er wordt een BBQ-kar aangestoken. Alles is groot in de US dus deze ‘bbq’ ook. Misschien is dit een volgende stap en uitdaging voor onze buurman?
Mc Way Cove & Falls
Waar mensen aan de weg staan is er wat te zien. Dus stoppen we maar. Er is een parkeerplaats van de weg af maar die is vol en je komt er niet zo makkelijk op of af. Zet hem gewoon 5 minuten aan de weg, Maak je foto’s, en weer door. We zien een mooie baai wat de Mc Way Cove heet. En er komt een waterval vanaf de rotsen zo op het strand. Helderblauw water. Echt een plaatje.
Het lijkt erop dat de gemiddelde toerist bij bijna elke bocht en brug stopt om foto’s te maken. Dat doen wij soms wel en meestal niet. Je kunt ook overdrijven. We komen langs het Julia Pfeiffer Burns State Park en The Big Sur. Prachtige gebieden waar je ook kunt kamperen en kunt wandelen.
17-mile drive
Vervolgens komen we bij Carmel-by-the-Sea aan waar op een schiereiland een afgesloten woon en recreatiepark ligt. Je kunt er doorheen voor 10,50 dollar per auto en het is zeker de moeite waard. Je komt langs mooie kustgedeelten, prachtige huizen, een golfbaan enz. Een boom, gestut en wel, is tot nationaal ‘lonely tree’ gebombardeerd en dus stoppen ook hier bussen en auto’s om deze op de foto te zetten.
San Francisco
Na de 17-mile drive gaan we via de autoweg rechtstreeks naar San Francisco. Alles heeft zijn afstand en dit duurt ook nog even. Het mooie ligt achter ons en we maken nog een paar kilometer.
We hebben voor 2 dagen een hotel vlak bij het vliegveld geboekt. Dat is handig want we moeten vandaag de huurauto terugbrengen. En er gaat een shuttlebus motel-airport. We zitten in het Travelodge motel. Aan de snelweg die je erg goed hoort. Het is weekend dus de prijs per nacht een stuk hoger ten opzichte van een doordeweekse dag en het ligt bij een vliegveld. Je krijgt hiervoor de 2-na-slechtste motelkamer die we gezien hebben. Bedden zijn schoon en goed maar het hele complex is erg verouderd. Enkel glas. Waardeloos sanitair. Er is een zwembad maar daar hebben we geen gebruik van gemaakt. De koffie die je in de kamer kunt zetten is cafeïnevrij. (niet bijgevuld?) Daar wordt je niet wakker van. http://www.booking.com/Share-vkMrqr
Karin en ik brengen ’s avonds de auto terug. We hebben in deze 2 weken 4800 kilometer gereden. Daarna met de shuttlebus terug naar het motel. Weer wat afgesloten. Maar wel iets moois.
Dat was dag 17.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
