Los Angeles (donderdag dag 15)

We wilden er vandaag wat vroeger uit maar dat liep anders.

Eerst was ik mijn wekker vergeten te zetten en werden we om 8:30 pas wakker. Rond 10:00 uur wilden we ontbijten en we waren allemaal in de woonkamer en op het balkon en ik trok de deur van de slaapkamer achter mij dicht en die viel in het slot. De telefoons, laptop, ipad, alles lag in de slaapkamer en de sleutel ook. Alleen Kay had zijn telefoon bij zich. Balen. Je kunt via het balkon (8e verdieping) via het slaapkamerraam, een halve meter verder dan het balkon ophoudt, weer naar binnen nadat je een hor gesloopt had maar daar begon ik niet aan. Ik zie de verveelde, langzaam rijdende forensen op de I-10 mij al trending topic maken.

Contact met de host via de telefoon van Kay wilde ook niet want airbnb geeft aan dat ik probeerde in te loggen op een ‘vreemd’ apparaat en dat ze een code zouden sturen naar mijn eigen 06, die dus binnen ligt. Schiet ook niets op.
Gelukkig was het stel van SF nog op de slaapkamer en deze heeft de host geappt en deze kwam er een half uur later aan. Hij ging wel via het balkon en de richel. Hij had het vaker gedaan. We zijn dus niet de enigen die het overkwam. Al met al zijn we dus nog een uur kwijt geweest. Maar ik ben blij dat hij ons kon helpen.

The Grove
The Grove is een openlucht winkelcentrum die er goed en gezellig uitziet. Een mix van gewone merken en dure merken. Een fontein met bruggetje op een centraal pleintje en een grappig dubbeldekkerbus die 50 meter heen en weer rijdt. Je hebt er schoenen van 120 euro en schoenen van 900 euro, dus voor elk wat wils.
Verder is er ook nog een Farmers Market aan de andere kant waar boerenproducten aangeboden worden maar daar zijn we niet geweest. Heb je meer tijd, dan ook daar even kijken. Schijnt goed eten te zijn.

Rodeo Drive
Verderop in de wijk Beverly Hills ligt de bekende Rodeo Drive. De P.C. Hooftstraat van Los Angeles eigenlijk. (Maar de P.C. Hooftstraat is nergens mee te vergelijken, we moesten ons schamen).
Hier zijn de grote namen van de modewereld gevestigd. Een mooi breed trottoir, 2 rijbanen gescheiden door wat groen en prachtige gevels en imposante entrees.

Louis Vutton had bij de eerste de beste winkel op de begane grond al een heuse tentoonstelling die je zo kon doorlopen. Over het ontstaan en geschiedenis van het merk en de beste man en er werden ook veel (oude) producten tentoongesteld. Mooi om even doorheen te wandelen.
Verder ontbrak het niet aan veel mooie auto’s die door de straat reden of er geparkeerd stonden. Het blijft bij kijken want wild shoppen hier hebben we niet in ons vakantiebudget erbij ingecalculeerd. Net als zoveel andere dingen trouwens.
Had ik het al gezegd? Ik vind het prijspeil in de USA hoger liggen dan in Nederland. (behalve de benzine dan) Het is maar dat je het weet.

Santa Monica Beach
Santa Monica Beach heeft een oude maar levendige pier met een aantal pretparkattracties erop zoals een achtbaan en een reuzenrad. We hebben de borden ‘P Beach’ gevolgd en we kwamen uit op een parkeerplaats aan het strand. Je mag er tot 20:00 uur staan (de zon gaat rond 19:30 uur onder) en je betaalt 10 dollar. Wel handig zo dichtbij.

Langs het strand loopt een kilometers lang fietspad en voetpad. Goed gescheiden. Je ziet trouwens van alles voorbij komen: elektrische steps, driewielers, joggers, skateboarders en skeelers. Aan het strand bij Santa Monica vinden we niet veel winkeltjes. Het ziet er net en braaf uit. Het strand is schoon en heel breed. Mooi zand en de zee ziet er ook mooi uit. Je staat aan de Stille Oceaan. Het was bewolkt en later die avond kwam de zon erdoor. We zijn niet wezen zwemmen.

Venice Beach
Je kunt een fiets huren om een aantal kilometer noordwaards of zuidwaards te fietsen. Maar we wilden naar het strand van Venice, wat ernaast lag, en dat was maar 1,5 kilometer verderop. Dus gezellig met veel andere lopers en fietsers die kant op.

De boulevard van Venice begint met een kampement van daklozen en rechts van de komende 1,75km boulevard staat vol met ‘entertainers’, ‘kunstenaars’, ‘helderzienden’ en anderen (zet een groot frame/lijst neer waar je achter kunt staan zodat je in een soort schilderij staat met de woorden Venice erboven met de zee op de achtergrond en iemand anders van je gezin een foto kan maken. Een bordje erbij dat het niets kost maar een ‘tip’ in de emmer zou wel mooi zijn. De ‘beheerders’ liggen in het gras erachter een joint te roken.
Wiet roken is legaal in Californië. En daar zijn ze dol op in Venice. Je ruikt het overal.

De linkerkant zagen we allemaal kleine winkeltjes met prullaria, souvenirs, T-shirts en andere kledingstukken die je niet snel aan zou trekken. Wel heel veel volk daar op straat. Hoewel we best trek hadden in een ijsje of een snack dachten we er niet aan om hier iets op te halen. Het idee dat de keuken er ongeveer net zo bijligt als de straat, dan hoeft het voor mij even niet.

In 1 middag zagen we grote tegenstellingen. Wijken en straten waar mensen van gekkigheid niet weten waar ze het geld aan moeten besteden. En verderop dakloos zijn en geen toekomst hebben.

Daklozen
Los Angeles (de stad alleen) telde dit jaar 36000 daklozen, 16% meer dan vorig jaar. Dat is een grote stijging. En heeft de stad vorig jaar meer dan 600 miljoen dollar aan het oplossen van het probleem maar er lijken er steeds meer bij te komen.
De stad trekt ook mensen aan dus de daklozen hoeven niet van origine uit Los Angeles te komen denk ik. Overal zie je daklozen, ze slapen ook bij ons gebouw in de nissen van de winkels beneden. Of op straat. Zonder tent. Sommigen hebben nog een auto. Daar wonen ze dan in. We komen ze tegen in het park, doelloos met hun hebben en houden er gewoon te liggen. Kijken of slapen.
We liepen gisteren door een straat waar 2 junkies (denk ik) tegen elkaar aanzaten. De man was er erg aan toe en de vrouw probeerde hem erbij te houden. Dan voel je je machteloos. Aan de andere kant zijn ook ‘shelters’, daklozen opvang. Ik ben er niet erg in thuis maar op die basis wordt er dus ook wel hulp aangeboden.

Terug naar Santa Monica: het duurt dus, wandelen, kijken en fotograferen een dik uur heen lopen naar Venice en een uur lopen terug naar de parkeerplaats in Santa Monica. Wat we gemist hebben is dat een paar straten achter de boulevard van Venice een paar kanalen liggen die dus op Venetië (vandaar de naam) lijken. Of op Giethoorn. Zie google.

Een deel via het strand en water teruggelopen. We zien een jongen zijn gebroken surfplank in de vuilnisbak stoppen. Teleurgesteld?
We zien een meeuw een nog levende duif doodpikken. Kay wil hem redden maar dat heeft geen zin. Laat de natuur zijn gang gaan.
Karin raakt aan de praat met een gezin uit Sri Lanka. In zo’n stad komen werelden samen. Heel mooi en bijzonder allemaal.

Bij de pier van Santa Monica hebben we wat gegeten, hebben we de zonsondergang weer gezien (die gaat echter niet onder in de zee maar ook daar achter een berg. Kay en ik zijn in de rollercoaster geweest.




We zijn rond 20:00 uur met de auto teruggegaan. Reken dan gerust nog maar 45 minuten voordat je thuis bent. Dat was de donderdag, dag 15. Een dag met veel indrukken.