Monument Valley (vrijdag dag 9)

Vandaag gaan we naar Monument Valley: een privaat park beheerd door de Navajo indianen. Dit gebied was (volgens deskundigen miljoenen jaren geleden) een basin waarin het sediment van de Rocky Mountains zich verzamelde. Dit hoopte zich in al die jaren op en het basin droogde op en zo werd het een plateau.
Dat vervolgens in weer miljoenen jaren zich erodeerde tot wat we nu zien. Een vlakte met mooie rechtopstaande rotsformaties.

Neem een paard, een cowboy en een indiaan en je hebt een ideale westernfilm. De meest recente film die ik kon vinden is The Lone Ranger (2012, Johnny Depp). Maar ook Forrest Gump (1994), Back to the future part 3 (1990) en National Lampoon’s vacation (1983) spelen zich daar (gedeeltelijk) af. En tal van oudere westerns.

Doordat dit park door indianen beheerd wordt kun je er met de jaarpas niet op. Je moet 20 dollar per auto (dat is inclusief 4 inzittenden). Het is voor ons gelijk het verste punt (naar de oost) van de reis. We reizen er in 2 uur naar toe. Ik lees verschillende reacties op internet van ‘prachtig’ tot aan ‘dat kun je toch ook gewoon vanaf de highway 160 zien’. We zien wel. De prijs valt me mee.

Je komt eerst bij een visitorcenter aan voordat je een eind verderop de entree doorgaat. Die kun je net zo goed rechts laten liggen want er is niets te beleven. Een infobalie en wat simpele (en dure) winkeltjes. Souvenirs tref je ook later wel aan. De entree kent 2 poortjes maar er was er maar 1 open en we moesten nog 40 minuten wachten.

Hoewel de meneer bij de visitorcenter mij aangaf dat je met de creditcard kon betalen hebben ze dat bij de poort liever niet. Na 40 minuten doorschuivelen zie je ineens een groot bord ‘no cards, only cash’. Dat lijkt erg vervelend als je geen cash bij je hebt. Ook op de voorkant van het hokje staat nog eens duidelijk omschreven ‘no cards accepted’. De ferme indiaanse vrouw accepteerde mijn creditcard wel nadat ook zij nog een verwittigde of ik echt geen geld bij me had. Ze nemen dus wel kaarten aan maar ze was behoorlijk chagrijnig. Er kon geen woord meer vanaf. Geen gezeur aan de poort? Neem gewoon wat gepast geld mee.

Eenmaal binnen rijd je op een nieuw visitorscenter af met een grote parkeerplaats. Er is een shop, restaurant met prachtig uitzicht. Bij de eerste wc’s bij de ingang staan lange rijen maar je kunt ook doorlopen naar de shop en restaurant en daar zijn ook wc’s die nagenoeg ongebruikt zijn.

Vanaf de parkeerplaats kun je de 17 mijl lange route over een ongeasfalteerde weg volgen. Officieel mag je met een huurauto niet off-road, maar wie komt daar nu achter? Ben je met een bus of camper dan kun je mee op een open busje. Ik weet niet of daar extra kosten aan verbonden zijn. Ga er dan wel vanuit dat je volledig verstoft weer terugkomt want iedereen rijdt achter elkaar aan door het stof.

Een erg leuke, uitdagende en mooie route. Veel mooier dan ik bedacht had. Dat kan ik niet beschrijven maar de foto’s en filmpje zeggen genoeg. Onderweg veel stoppen op de uitzichtpunten en mooie foto’s maken.

Hierna rijden we terug naar het Best Western View of Powell Lake hotel in Page. Page is een knooppunt en het lijkt het begin van de Grand Canyon, hier nog de Glenn Canyon genoemd. Je kunt hier van de noordzijde via een brug naar de zuidzijde. De hotels in Page zijn vrij duur en zijn druk bezet. Dit is een 3 sterren hotel met een zwembad en extra warm bubbelbad. Kay en ik zijn deze avond hier nog wezen zwemmen. Het ontbijt is goed hier en je kijkt tijdens het eten uit over de vallei richting de bergen en de Powell Lakes. We blijven hier nog een nacht. Dat was dag 9.