Williams/Grand Canyon Village (zondag dag 11)

Ik zit deze ochtend met zeer weinig kleding aan op bed aan ons reisverslag te werken als meneer de schoonmaker ineens met zijn spullen in onze kamer staat. Het is 10:00 uur geweest en voor hem betekent dat dat iedereen uitgecheckt zou moeten zijn.
Maar wij hebben 2 nachten geboekt, wat hij niet wist, en dus verontschuldigt hij zich uitgebreid.

Vandaag leek het ons (mij) leuk om 2 korte wandelingen te maken op het Grand Canyon Park. Het eerste deel van de South Kaibab trail naar het ‘oh-and-ah-point’. We parkeerden de auto bij het visitorscenter en gingen met de bus de South Kaibab trail.
Als je een plattegrond hebt of je kijkt op internet, dan zie je zo welke bus je moet hebben. Het duurde niet lang voordat we uit konden stappen. Met de auto kun je hier niet naar toe. We zien een waterpunt en mensen die terugkomen van een wandeling. 25 meter verderop sta je aan de rand van de canyon en gaat er een pad naar beneden. Goede wandelschoenen heb je wel nodig. Het heeft een gemiddelde kwalificatie. Dus niet makkelijk. Met name in het begin dalen we snel en we zijn in 35 minuten bij het punt. Niet het lopen of het pad is het moeilijkste, maar de warmte en de zon. Het uitzicht is adembenemend en we staan regelmatig stil om een paar mooie foto’s en selfies te maken. Doe dat vooral op de heenweg want op de terugweg zie je er niet meer uit.


Het ‘oh and ah point’ heeft een prachtig uitzicht. Het bestaat uit een paar grote rotsblokken en je kunt nu ook rechts om de berg heen kijken. Dat maakt het zo speciaal. De route loopt verder naar beneden. Er is een dagtocht naar een heel eind naar beneden en sommigen doen dit ook, maar uiteindelijk moet je ook weer terug en dat valt erg tegen. We komen zo mensen tegen die deze ochtend om 10:00 uur vertrokken zijn en om 16:30 pas terugkomen en dus de hele dag in de zon gelopen hebben. (‘we hadden eerder moeten vertrekken’ horen we dan.)

Als je echt naar de bodem van de canyon wilt lopen dan moet je ergens overnachten: je kunt niet in een dag heen en weer. Minimaal 2 dagen.

Wij zijn om 14:30 uur vertrokken en kwamen rond 16:30 uur weer boven aan. Gelukkig kwam er wat bewolking op het laatst maar we hebben heel wat liters vocht verloren. Boven aangekomen werden we opgewacht door mules, een soort rendier. Ze lijken tam maar ze zijn echt wild en schuw. Er bestaan instructies hoe te handelen als je deze beesten tegenkomt. Afstand nemen enz. Een van deze mules ging proberen te drinken bij het waterpunt waar ook wij toeristen bij zaten. Heel mooi allemaal. Ik heb het wel op film gezet.

We waren nog van plan om een vlak stuk wandeling te nemen aan de oostkant van het park waar we gisteravond ook waren. Maar omdat we ‘genoeg gewandeld hadden voor vandaag…’ hebben we de bus genomen tot het laatste punt (Hermits point) en daar nog genoten van het uitzicht. Zo heb je elke keer weer een ander uitzicht op de canyon.

We reden rond 19:00 uur weer terug naar Williams om daar een uur later aan te komen. Nog even langs de Safeways, een grote supermarkt en we zijn weer klaar. In de motels bieden ze geen ontbijt aan en we hebben dan ook belegde broodjes gekocht, voor deze avond en voor morgenvroeg.
Tip: Safeways geeft erg veel korting als je een klantenpas hebt. Vraag de eerste keer bij de kassa een kaart en die krijg je zo mee. We hebben er nu twee omdat we wel eens wat kwijtraken in de koffers. (En later weer terugvinden.)
Dat was alweer dag 11.
(foto's uploaden gaat erg slecht hier op maandag in Havasu. Morgen dinsdag plaats ik in de lobby wel meer of in LA.)